16 Şubat 2016 Salı

DENEMELER - MONTAİGNE



BERKAY ERCAN'DAN ANLAMLI BİR EVP YAZISI


KONU: Bir gün yaşadıysanız her şeyi görmüş sayılırsınız. Bir gün bütün günlerin eşidir,  başka bir gündüz başka bir gece yok ki. Güneş her gün battıktan sonra yeniden doğmaktan başka marifet gösteremez. Öyleyse bu dünyadan karnı doymuş bir çağrılı gibi gitmeyi bilin.

Yukarıdaki metni açıklayan bir kompozisyon yazınız.

                                     SON GÜN
               İnsanoğlu doyumsuzdur, bencildir, tutarsız ve hatta bazen de yalancıdır. Ayrıca sanki ölümsüzmüşüz, yüzleşmemiz gereken bir ecel ve bizi bir gün yanına çağıracak bir Azrail yokmuş gibi yaşarız. Sevdiklerimizi kırarak. Elimizdekilerin değerini bilmeyerek, her seferinde yeni hedefler doğrultusunda yönelmek ve asla az ile yetinmemek ise çok başarılı olduğumuz bir başka konudur.
           Herkesin görevleri vardır bu dünyada kimilerininki kolay kimilerininki zor, bazen zevkli bazen sıkıcı ama en zoru da bazen adaletli bazense hiç adil olmayan işlerdir bunlar.
         Kimse geçmişle barışmaz, kimse geçmişi silmez. Kin tutup intikam peşinde koşarız. Oysa her zaman unuttuğumuz temel bir nokta vardır. Yarınımız her zaman geri kalan hayatımızın ilk günüdür. Biz ise bunu umursamayarak yaşarız. Vurdumduymazlık yaparak yaşarız. Halbuki bilmeyiz ki aslında bir günümüz diğer günlerin yansıtıcısıdır.
          Sıradanlık biz istesek de, istemesek de bir gün bizi saracak. Er ya da geç olacak bu. Kaçamaz kimse. Hiç kimse. Ama biz insanlar bunu da önemsemeyiz, ölümsüzüz ya biz.
          İnsanoğlu adaleti bilmez, eşitliğe önem vermez. Herkes sadece kendini düşünerek yaşar bu hayatta. Başkalarını önemsemeden yaşarız hepimiz. Herkes bencildir bir nebze olsa da, kendimizin küçük bir yarası olsa bile yara bandını hemen kendimizde kullanırız oysa bilmeyiz ki yanındakine vermezsek eli iltihaplanabilir ve bunun sonucunda da elini bir daha asla kullanamayabilir.
            Biz insanlar doyumsuz varlıklarızdır. Bu hep böyleydi böyle de olacak ancak her gün yeni bir gündür eğer doyumlu olursak hayatın tadını alırız. Hayatın tadına bencil olmadığımız zaman varırız asıl…
   Hadi… Çık dışarı… Nefes al… Sanki bu alabileceğin son nefesinmiş gibi…
                                                                  Berkay Ercan 11 – D     81

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder