EVP KOMPOZISYON

AD SOYAD:Beyza İlayda Önder

SINIF:9/E

NO:138

KONU:Dünyadan bütünüyle soyutlanan insanlar ancak hayalleriyle yaşayabilir.

TEK DAYANAK

            Rüzgar esiyor. Kuşların arada sırada gelen cıvıltıları ile dinleniyor kulaklarım. Arkadan yaprakların usulca birbirine çarpışının sesi geliyor. Hafif bir uyku bastırmaya başlıyor. Gözlerimin kapakları giderek ağırlaşıyor. Gözlerimi kapatıyorum ve uykuya dalıyorum.

            Açıyorum gözlerimi. Bir umutla etrafıma bakıyorum. Kimse yok. Gerçi ben artık bırakın bir dost var mı diye bakmayı bir insan var mı diye bakınır oldum. Yine yalnızım. Yanımda olan tek bir şey var. O da hayallerim.

            Bana hayal nedir diye sorsanız size “Üzerinizde duran şemsiyedir.” derim. Çünkü o sizi korur; yağmurdan, güneşten, rüzgardan… Beni koruyan tek şey de hayallerimdi işte. Tutunabildiğim bir onlardı.

            Etrafınızdaki bütün insanlarca yanında istenilmemek, toplumdan soyutlanmak nasıl bir duygu siz bilir misiniz? Herkesten tekrar tekrar tekme yemek? İnsanların sizi istememesi çok ağır. Bu yükle yaşamak ise çok daha zor.

            İnsan yaşamak için hiçbir sebebi kalmamış gibi hissediyor. Tam vazgeçecekken hayallere tutunuyor. Onlar yaşamak için bir sebep veriyor size.

            Bir karahindiba çiçeğini düşünün. İşte biz onlar gibiyiz. Diğer insanlar üflüyor üzerimize ve bizi güzel yapan o bembeyaz yapraklarımız rüzgarda savrulan bir toz misali kaybolup gidiyor. Sadece sapı ile çırılçıplak kalıyor. Tam o sırada hayallerinize tutunmalısın ki yeniden var olabilesin, yeniden beyaza bürünebilesin.

            Hayaller bizi savuran rüzgarı durdurur. Bize yeniden başlama, yeniden mutlu olma fırsatı verir. Hayallerinize sıkıca tutunun. Çünkü ne kadar gerçekleşememe ihtimalleri olsa da sırtınızı yaslayabileceğiniz, tutunabileceğiniz bir tek onlar var.