21 Mart 2016 Pazartesi



ESİNTİLER

9/E SINIFINDAN BEYZA İLAYDA'NIN YAZISI

SÖYLESENE USTAM

        Hayat ustam, hayat dünyanın dönmesinden ibaret değil. Ama bazen keşke öyle olsa bu sıkıntılarımız, dertlerimiz hiç olmasa. Gerçi o zaman da diğer varlıklardan farkımız kalmazdı.
        Herkes gibi ben de bazen o berbat duyguya kaptırıyorum kendimi. İstemsizce. En korunmasız anımda gelip buluyor beni. Kemiriyor kalbimi. Huzursuzluk ne demek o zaman anlıyorum. Yalnızlık. Yalnızlık; korkutuyor insanı be Ustam! En karanlık hapishanelerine hapsediyor seni. Ölü bedenlerin arasında kalmış yeni doğan bir bebek kadar savunmasız bırakıyor seni. Yaralıyor. Yaralar… Onlar hiç geçmiyor, üzeri hiç kapanmıyor. Tam bitti derken yeniden kabuğu soyulup kanamaya başlıyor. Onlar unutulmayacak kadar derin ve izleri asla geçmeyecek. Ama mutlu da oluyorum tabii ki. Sevildiğimi hissedince  çok mutlu oluyorum. Ama sonra yine bir tekme… Her şey tepetaklak. Öylece kalıyorum tek başıma. Söylesene Ustam mutlu biter mi bu hikaye? 
       Bekleyip görelim.

                                                                                       BEYZA İLAYDA

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder